Божиќно послание на Митрополитот г. Петар
„Си нè посетил од висините, Спасителу наш, Истоку на истоците, и оние што беа во темнина и сенка смртна најдоа светлина, зашто од Дева се роди Господ“ (Светилен на празникот)
Возљубени браќа и сестри во Христа Богомладенецот!
Денес ја славословиме силата и големината на Божјата љубов, со која човекољубивиот Бог го прегрнува човекот и светот. Денес, нашите срца, срцата на христијаните и на целиот човечки род треперат, поточно, треба да треперат од радост, зашто почеток е на спасението.
Човекољубивиот Бог се облече во тело, соединувајќи ги неслиено во Себе духовниот и природниот свет. Се роди натприродно од Дева, легна во ладните јасли, во темната пештера, за да ги стопли луѓето со Својата неизмерна љубов, да им даде спокојство во срцата, мир во душите, радост духовна, благодат и спасение вечно на светот и луѓето.
Возљубени наши чеда, денес е Божик, ден на Рождеството Христово!
Божик е. А Божик е ден кој милува, восхитува, зближува, соединува, радува, блажи, утешува, учи, облагородува, просветлува…
Во хаостот (безредието), на сегашното време, единствено ликот на живиот Христос блеска од вечноста, и нè милува и блажи и утешува со Својата блага светлина и топлина. Низ сета таа конфузија се слуша Неговиот животворен глас, неговиот поздрав кон сите нас, кои го славиме денес Неговото Рождество: „Јас се јавив на земјата како Син Човечки, сличен на вас, за да се јавите и вие како синови Божји, слични на Мене, во вечното царство на Мојот Отец“.
Воплотувањето на Бога – тоа е најголемиот настан, најголемиот потрес, како на земјата, по создавањето на светот, исто така и на небото, зашто тука се случило чудо над чудата. Ако дотогаш, создавањето на светот било најголемото чудо, воплотувањето на Бога во човек, несомнено, го надминало со својата чудесност. Ако при создавањето на светот словата, (зборовите) Божји се облекле во твар, при воплотувањето на нашиот Господ Исус Христос, Самиот Бог се облекол во тело, во плот. Затоа воплотувањето на Бога во тело станало најголемата придобивка во сета Вселена, за секоја личност, за секое битие, за секоја твар.
Возљубени празникољупци, возљубени богољупци!
Празникот на Христовото раѓање е втемелен како исполнување на сите човечки копнежи, предчувства и очекувања, исполнување на севкупната и неуништлива жед на човекот за доброто, а воедно, тоа е и празник на новата епоха. Ете, сѐ ново создавам (Откр. 21,5), вели Господ.
Со Неговото доаѓање во плот, започнува не само уште една ново откриена вера, туку започнува новиот живот, бидејќи Оној Кој е извор на севкупниот живот се вочовечува, станува човек, за човекот во Него да се обожи, да постане бог по благодат. Ова е неизмерна радост за човекот и светот, затоа празнувајќи Црквата пее: „Христос се раѓа – прославете Го! Христос е на земјата – пресретнете Го! Христос е и на небесата – вознесете се кон Него!“